1. Կազմե՛լ նախադասություններ՝ գործածելով
եթե-Հանդիպենք, ես ամեն ինչ կպատմեմ։ ,
որպեսզի-Ես բացեցի ծորակը, որպիսի ջուր խմեմ։ ,
որովհետև-Դասագիրքը թողեցի տանը, որովհետև շտապում էի դպրոց։ ,
սակայն-Գնացի ընկերոջս տեսնելու, սակայն նա տանը չէր։ ,
իսկ-Մենք գնացինք արշավի, իսկ նրանք դեպի ճամբար։ ,
և շաղկապները-Աշոտը և Վահանը մոտիկ ընկերներ են։
2.Կետադրիր նախադասությունները և ընդգծիր շաղկապները:
Սուրբ տապում էի դպրոց կղզին պատված էր համատարած անտառով, երբ պորտուգալացիները հայտնագործեցին այն:
Կղզյակում խոզեր ու այծեր թողեցին, որ նավաբեկությունից տուժած մարդիկ կարողանան որոշ ժամանակ այնտեղ ապրել:
Ամենուրեք բավականաչափ կենդանիներ կային և մարդիկ, չէին մտածում դրանց վերանալու մասին:
Որսորդությունը դարձավ նաև սպորտ, իսկ սպորտին հատուկ, է ռեկորդներ սահմանելու ձգտումը:
Արևելյան մի տիրակալ տիրակալ հռչակվեց նրանով, որ անձամբ հազար առյուծ խփեց:
Մի ժամանակ առյուծների մռնչյունը լսվում, էր Հունաստանից, մինչև Հիմալայան լեռների ստորոտը, բայց այսօր այդ վայրերում առյուծներ՛ չկան:
3. Փակագծերում դրված շաղկապներից ընտրիր նախադասության մտքին համապատասխանը և տեղադրիր կետերի փոխարեն:
(Քանի որ, բայց, եթե, որ, երբ):
Մարդիկ հեշտությամբ են համոզվում, երբ իրենց աչքերով են տեսնում:
Անմիջապես ճանապարհ ընկավ, Քանի որ հրավերն արդեն ստացել էր:
Կյանքում հաջողության է հասնում նա, որ համառորեն աշխատում է:
Շատ էր երազում ճամփորդել, բայց այդպես էլ չհաջողվեց:
Վաղուց լավ դիրքի հասած կլիներ, եթե ժամանակը զուր չվատներ:
Տեքստերում գտնել ուղղագրական սխալները և ուղղել: Ընդգծիր շաղկապները
1. Թավրիզում երեկոն իջնում էր աղոտթ-քի կանչող մոլլաների ձայնին զուգընթ-դաց:Գորշ մշուշն էր պառ-րկում քաղաքի վրա: Որքան թմրեցնող էր մշուշը, այնքան տախտկալի էր ձայնը, որով Մուհամմեդի զավակներին հրավիրում էր ալլահի տունը, որ, ճակատները հագած գետնին, խնդրեին հանդերձ-ցյալ կյանքում դրախտի վայելքներ ու լուսեղեն փերիներ:
2. Երբ-փեմն, երբ ընկնում էր խառնիճաղանճ մտքերի լաբիրինթոսը, և հոգին փոթորկվում էր մմրկածուփ օվկիանոսի պես, հիշում էր այն աղքատիկ շրջանը, ուր իր հոգին անդորրություն էր գտել, և նրա առջև հառնում էր մի դեմք`խոնարհ, բայց արժանապատիվ: Կրծ-ցքից արձակելով զղջման հառաչանք՝ խորհում էր, որ իր ապօ-որինի զգացումներով ոտնահարում էր մի ամբասիր աղջկա անուն:
3. Հեռվից խաղալով ու խայտալով վազում էր սպիտակ ձին, փրփր-ռացնում էր բաշը, և ձին լայն կրծ-ցքով ճեղք-կում էր լեռնային օդի ալիքները: Արևը ոսկեվորել էր ձիու մար-ռմար ճակատը, արծաթաձույլ ասպանդակները և պողպատյա պախուրց-ձը: Թվում էր` գոր-ռշ ամպերի պատվանդանից պոկվել էր մարմարեոնե մի հեծյ-իալ և սրընթաց արշավում, էր որպես չքնաղ տեսիլք:
4. Տերևախիտ ճյուղերի մեջ լսվեց թռչյունների զվարթաձայն երգը: Խշշացին արծաթազոծ փշատենու երկար վարսերը, արբ-փեցնող բուրմունք տարածեց թավշյա դեղձ-ծը` պճն-չրուհու նազանքով ուղղելով մրգերի ծանրության տակ խոնհարած ճյուղերը: Արդնաթ-ցան ծաղիկները՝ գինարբուքը, սուսամբարը, վարդը:
5. Որպեսզի թյուրիմացություն չլիներ, տեղեկանքն ուղղարկեցինք մեկ ուրիշ ճամբար: Եվ կարծես թանձրացող ժամանակի իմաստից խուսափելով բազմաթիվ մատնահետքեր են աներևույթացել նրա շուրջը
` դատավճիռ արձակող եռյակի, աքսորավայրերի պետերի, կտտանք գործադրող զինվորների և այն մեղք-կ պաշտոնյաների, որոնց ձեռքերից- ձեռք է անցել փաստաթուղ-խթը: Զգացման այդ թր-ռթռոցը իջեցրեց նրան Սիբիրի սառ-րցակալած անտառների վրա և բերեց ծառերի արանքում կծ-ցկված փայտաշեն քողտիքի դուռը: